هستی من
وبلاگ شخصی فیاض بخش
منوی بلاگ
کلمات کلیدی
بایگانی
- خرداد ۱۳۹۶ (۱)
- شهریور ۱۳۹۳ (۱)
- خرداد ۱۳۹۳ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۷)
- فروردين ۱۳۹۳ (۲)
آخرین مطالب
- ۹۶/۰۳/۱۶عاشقانه
- ۹۳/۰۶/۲۵نغمه عشق
- ۹۳/۰۳/۲۰به خاطر تو
- ۹۳/۰۳/۲۰خدا
- ۹۳/۰۳/۱۴لبخندواشک
- ۹۳/۰۳/۱۳حلالش باد
- ۹۳/۰۳/۱۱آدمی
- ۹۳/۰۳/۱۱من می ترسم
- ۹۳/۰۲/۲۷اشگ
- ۹۳/۰۲/۲۷عشق
پیوندها
در خلوتی به شیشه گفتم: چرا قیمتی شدی؟
گفت: ظاهر و باطنم یکی است.
به نی گفتم: چرا می سوزی؟
گفت: هستیم را نفی کردم، گفتم: نیم، پس دروغ گفتم؛ سوختم.
به طلا گفتم: چرا محبوب انسانها شدی؟
گفت: در زیر زمین و در معادن تحمل قدم های انسان ها کردم، و این تواضع مرا قیمتی کرد.
به شمع گفتم: چرا می سوزی؟
گفت: مرا از موم ساختند، زیرا که زنبور عسل، هر چه از گل های معطر تغذیه کرد، عسل شد
و هر چه از گل های تلخ تغذیه کرد، موم شد و سوختنی.
اولی عسل، خوراک انسان شد و دومی موم، خوراک آتش...
از کوچه های بلند ، از غروب های خلوت و از خیابان های بدون عابر می ترسی !
از صدای موتورسیکلت ها و دوچرخه هایی که بی هدف در کوچه پس کوچه ها می چرخند ، می ترسی !…
از بوق ماشین هایی که ظهرهای گرم تابستان جلوی پاهایت ترمز می کنند و... تو
فقط چهره ی آدم هایی را می بینی که در چشم هایشان حس نوع دوستی موج می زند….!
زن که باشی ترس های کوچکی داری ،
به بزرگی همه بی عدالتی هایی که به جرم زنانگی محکومت می کنند…
و همیشه این تویی که مقصری